Love !

The words I've chosen 

Weren't right.

Situations were against me.

Whenever you fought with me

I forgot the rhythm.

The rhythm of thinking.

The rhythm of breathing.

I forgot the real me.

O love, your words are hurting

More than swords do.

And it pierces into my heart,

You make me bleed

Without slitting my veins.

I wasn't right. 

I never were.

What is the antidote.

I want to mend your pain.

I want you,

Your mellow words, Your love ! 

------------------------------------------------------------------

  © Rakesh Raghavan

Editor : Naveen Babu 

Pic courtesy: google 

കാത്തിരിപ്പ്

കാത്തിരിപ്പ്,
ലോകത്തെ വിരല്‍ത്തുമ്പിലെത്തിച്ചിട്ടും
പ്രിയ്യപ്പെട്ടവര്‍ക്ക് വേണ്ടി;
മേശക്ക് ചുറ്റും !

   - രാകേഷ് രാഘവന്‍

പ്രണയം

പ്രണയം,                        പ്രണയം,
മരത്തിന്;                       പൂവിന്;
കാറ്റിനോട് !                    വണ്ടിനോട് !

                    
പ്രണയം,                          പ്രണയം,
കടല്‍ക്കരയ്ക്ക്;             ഇരുട്ടിന്;
തിരയോട് !                       വെളിച്ചത്തോട് !

പ്രണയം,                          പ്രണയം,
കാര്‍മുകിലിന്;                അസുഖത്തിന്;
മഴയോട് !                         സുഖത്തോട് !

പ്രണയം,                           പ്രണയം,
പുഴയ്ക്ക്;                         ഇന്നലെകള്‍ക്ക്;
വള്ളത്തോട് !                   ഇന്നിനോട് !

പ്രണയം,                            പ്രണയം,
എനിക്ക്;                             നിനക്ക്;
നിന്നോട് !                           എന്നോട് !

പ്രണയം,                              പ്രണയം,
നമുക്ക്;                                ജീവിതത്തിന്;
നമ്മളോട് !                           മരണത്തോട് !

                 -രാകേഷ് രാഘവന്‍

പ്രണയസ്ഖലനം

ഇരുള്‍മുഖത്തേക്ക്
പറിച്ചു നട്ട കണ്ണില്‍
ചിതലരിക്കാത്തയോര്‍മ്മ
വെളിച്ചപ്പാടാകുന്നു.
ചിലങ്ക മുറുകിയ കാലില്‍
ആത്മാവ് നനയാതെ
ഞാന്‍ കനിമഴ പെയ്യിച്ചു !

പ്രണയസ്മൃതി,
ഹൃദയത്തില്‍ നിന്നു
മുറിച്ചെടുത്ത കരിങ്കല്ലില്‍
കന്മദമുറപൊട്ടുന്നു.
വിരഹം ഒലിച്ചിറങ്ങിയ
കണ്ണിലേക്ക് പുകയിടാന്‍
ബീഡി കത്തിച്ചു !

രാത്രിയുടെ അന്ത്യത്തില്‍
പ്രണയപരവശനായ് ഞാന്‍
പുസ്തകത്തിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തി.
അഖ്മതോവ, റൂമി, ജിബ്രാന്‍
ഒടുവില്‍ നന്ദിതയും.
ഇടുങ്ങിയ ചിന്തയില്‍ നിന്ന്
തെറിച്ചുവീണ ശുക്ളത്തില്‍
കവിതക്കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ പിറന്നു
നടന്നകന്നൂ...!

           രാകേഷ് രാഘവന്‍

ആഗ്രഹം

അടുത്ത ജന്മത്തിലെങ്കിലും ഞാനും നീയും ഇണപ്രാവുകളായ് ജനിച്ചെങ്കില്‍ !

കരിയിലകള്‍ കൊണ്ട് കൂട് കൂട്ടി
അതില്‍ പ്രണയമുട്ടയിടണം.

രാപ്പേടി മാറുവോളം ചെറുചില്ലകളില്‍
കൊക്കുരുമ്മി പൂര്‍ണ്ണചന്ദ്രനെ കാക്കണം.

നെല്‍ക്കതിരു തേടിയകലെ പറന്നു
വിരഹാര്‍ത്തനായ് തിരികെയണയണം.

കാത്തിരുന്നു നീ തരുന്ന സ്നേഹചുംബനം
തളര്‍ന്നു തൂങ്ങിയ ചിറകുകളുണര്‍ത്തണം.

അടുത്ത ജന്മത്തിലെങ്കിലും ഞാനും നീയും !

      - രാകേഷ് രാഘവന്‍

വേനല്‍

ഇവിടെ,

എനിക്കും നിനക്കും വേനല്‍ വരും.

അടരറ്റു വീണു നമ്മ-

-ളുടലാകെ നിറം മങ്ങി,

വേദനകള്‍ ഘനീഭവിച്ച്, മൂര്‍ച്ഛിക്കും ! 

കാറ്റിനെയും മഴയേയും പ്രണയിച്ച

തീക്ഷ്ണ യൗവനവും

നിഴല്‍ ചിത്രം വരഞ്ഞു

പൊട്ടിച്ചിരിച്ച ബാല്യവും,

ജീര്‍ണ്ണമനതാരിലോരോ കടവുകള്‍

ശിഥിലമാക്കി ശിക്ഷിക്കും !

വേനല്‍ വരും !

മനസ്സ് മരവിച്ച്

ചിന്തകള്‍ വിണ്ടുകീറും,

ഹൃദയം വരള്‍ച്ചയാ-

-ലിത്തിരി പ്രണയം തേടിയലയും !

ഇന്ന് ഞാനും നീയു-

-മുടല്‍ സ്വര്‍ഗ്ഗം പുല്‍കും,

സ്ഖലിച്ചും വിയര്‍ത്തും

ആനന്ദലബ്ദി പൂണ്ടുറങ്ങും !

       - രാകേഷ് രാഘവന്‍